Studio Siska | Witte magie
16064
post-template-default,single,single-post,postid-16064,single-format-standard,ajax_fade,page_not_loaded,,vertical_menu_enabled,side_area_uncovered_from_content,qode-theme-ver-17.2,qode-theme-bridge,wpb-js-composer js-comp-ver-5.0.1,vc_responsive

Witte magie

Witte magie

Witte magie

‘Kippenvelmomenten’. Daarover hadden Tamara en ik het. Zij, gekleed in een helderwitte mantel, genietend van de voorjaarszon. Het is het ideale moment voor een terrasje en een intens inspirerend gesprek met Tamara Lenaerts van laDuende over voelen met lijf en leden, magie in de groep en kippenvelmomenten in ons vak van procesbegeleider.

Flamenco met groepen

“Wie ben je en wat doe je in jouw onderneming met de mysterieuze naam ‘laDuende’?”- Een vraag die Tamara al honderd keer beantwoordde – merk ik aan haar vastberaden toon – toch fonkelen haar ogen terwijl ze vertelt: “ ‘Duende’ is een term uit de Flamenco en staat voor de magie die ontstaat tijdens een optreden, het moment waarop je voelt dat het publiek kippenvel krijgt. Dat gebeurt ook bij het werken met teams, als je samen aan het brainstormen bent bijvoorbeeld, het moment waarop je de flow en energie van de groep letterlijk voelt. Deze kippenvelmomenten in een team of een leergroep waarop je voelt: nù is het aan het gebeuren. Dat fascineert mij, dat is wat ik doe en waar ik naar op zoek ben.”

Tamara’s focus ligt bij begeleiden van groepsprocessen. Ze benadrukt dat het individu daarbij ondergeschikt is aan het groepsgebeuren. “Ik intervenieer vanuit mijn aanvoelen van de groep. Als een individu zich niet goed voelt in een team, is dat in mijn ogen geen individueel probleem maar het probleem van het gehele team en van degene die het team leidt. Het ongemak heeft te maken met de groepsfase waarin het team zich bevindt. Tijdens mijn begeleidingen kijk ik naar het team in zijn geheel: Hoe gaat zo’n team om met verschil? Hoeveel ruimte nemen de teamleden om zich te profileren?”  

Onzichtbaar werk

Ik ben gefascineerd door de combinatie van Tamara’s intuïtieve aanpak enerzijds en haar nuchterheid anderzijds. Tamara spreekt ietwat voorzichtig over haar kwaliteiten: “ Ik ben sterk in het zien en voelen van de dynamiek van een groep en slaag erin om daar op een eigen manier rond te werken. Ik doe veel onzichtbaar werk. Ik zie veel en ik kan ook veel laten zijn. Ik ben aanwezig in een groep alsof ik de energie kan bewegen. Zoals je boven een kookpot staat. En ik wacht tot het moment zich aandient om iets met die energie te doen. Ik doe niet zoveel eigen inbreng- in de zin van modellen, theoriën en wijsheden- ik ben niet dat soort van groepswerker.” En dan plots, alsof ze zich wil verantwoorden voor haar eigenzinnige aanpak, heel nuchter: “Ik spreek natuurlijk wel, ik sta daar niet te zwijgen.”

Vastberaden voegt ze eraan toe: “Ik werk zeer authentiek, ik kan niet om met verborgen agenda’s. Op bepaalde niveaus binnen een organisatie functioneer ik niet tenzij deze teams er voor kiezen om het strategisch en politiek denken uit te schakelen. Ik voel heel snel aan als er mensen in de groep zitten met andere belangen, dan geraak ik helemaal in de war en dan blokkeren mijn instrumenten. Dat gebeurt als de groep redenen heeft om niet te ontwikkelen of als er zaken zijn die niet gezegd mogen worden”. Tenzij men bereid is om te werken met wat er echt is, als ze in de authenticiteit stappen dan vindt Tamara het net wel fijn te werken op de hogere niveaus in bedrijven: “het geeft mij extra voldoening impact te hebben op een niveau dat er toe doet.”

Het lichaam als belangrijkste instrument

Ik pols naar Tamara’s inspiratiebronnen, naar wat haar helpt bij haar werk, ze twijfelt niet: “ Voor mij is het heel belangrijk dat ik mijn lichaam voldoende gebruik en verzorg. Mijn lichaam is een zeer belangrijk instrument in mijn werk. Als ik uit mijn lijf geraak – door stress of vermoeidheid- dan is de kwaliteit van mijn trainingen merkelijk lager. Het is voor mijn begeleidingen belangrijk dat ik goed in mijn vel zit:  ik pak mijn lichaam mee want dààr zit de sensitiviteit . Het groepsdynamisch werk, doe ik niet met mijn hoofd, in essentie zit mijn sensitiviteit in mijn lichaam.”

Voor Tamara is het lichaam een wezenlijk aspect in het werken met groepen. Ze benadrukt dat er in ons vak te weinig aandacht gaat naar het lichamelijke. “Procesbegeleiders en trainers focussen heel sterk op cognitieve, alle aandacht gaat naar het hoofd en dat geldt bij uitbreiding ook voor de hele maatschappij.”

Tamara legt duidelijk uit hoe je bij een procesbegeleiding de focus verlegt naar het lichaam : “Ritme en tempo zijn heel belangrijk bij het begeleiden van processen. Het hoofdwerk gaat veel sneller dan het lichaamswerk. Als je training heel snel gaat, dan werk je vooral in op het intellectuele niveau maar dan blijft het lichaam achter. De diepe verandering krijgt dan geen plek. Lichaamswerk is veel diepgaander. Als je iets diepgaands in beweging wil brengen, dan focus je beter op het lichaam. Als je op dat niveau met mensen werkt dan moet je het ritme aanpassen en vertragen.”

Witte mantel

Niet toevallig draagt Tamara een witte mantel…, als je haar aanpak vanuit de kleuren van verandering* bekijkt, benadert ze groepen en organisaties op een witte manier. Tamara zet -zoals bij het witdrukdenken-  in op het losmaken van energie in groepen, ze benadrukt het belang van het wegnemen van blokkades zodat de energie tussen de leden van de groep gaat stromen. Het beïnvloeden van de groepsdynamiek is haar favoriete aanpak. Daarnaast speelt zingeving en intuïtie een grote rol in haar werk. Naast haar werk als trainer in bedrijven en organisaties, droomt ze ervan om ‘een organisch ontwikkelpad’ in de wereld te zetten. Een soort leermeesterschap zoals bij de oude ambachten waarbij ze haar fascinatie en expertise in lichaamswerk bij groepen wil doorgeven. Een open traject voor twee of drie uitverkorenen zonder vast programma: “ik kijk waar deze deelnemers staan en wat ik ze kan bieden. Op een bepaald moment gaan ze het gevoel hebben dat ze alles geleerd hebben van mij en dan zeg ik: Vertrek en ga heen.”

Ik vind het mooi om te zien hoe Tamara -op het eerste zicht totaal verschillende zaken- zoals managerstrajecten, intuïtief lichaamswerk en het idee van een organisch leerpad met elkaar verbindt in haar onderneming. De kleur wit omvat niet toevallig alle kleuren. Wit biedt ruimte voor invulling. Alles evolueert, alles is nog open.

*Leon de Caluwé en Hans Vermaak schreven het handboek ‘Leren veranderen’. Aan de hand van vijf kleuren beschrijven ze vijf manieren van kijken naar organisaties en organisatieverandering, vijf manieren van diagnosticeren en vijf manieren om de verandering aan te pakken.

Studio Siska
info@studiosiska.be


Top